Ο ρόλος των γονέων στον αθλητισμό
Ο ρόλος των γονέων στον αθλητισμό μπορεί να είναι ανασταλτικός ή βοηθητικός για τη μετέπειτα εξέλιξη του αθλητή. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα παιδιά έχουν σταματήσει την αθλητική τους δραστηριότητα, εξαιτίας της πίεσης, που τα ίδια αναφέρουν ότι αισθάνονται από τις προσδοκίες και από τις απαιτήσεις των γονιών τους, αλλά και από την κριτική που τους ασκείται μετά από κάποια ήττα. Ωστόσο όποιος τύπος γονέα και αν είμαστε: απαιτητικός / κριτικός, οπαδός, αδιάφορος, υπερπροστατευτικός, γονέας – προπονητής, υποστηρικτικός, το βέβαιο είναι ότι η συμπεριφορά μας συνδέεται με την εξέλιξη και με την ανάπτυξη των παιδιών και η συνεισφορά μας έγκειται στην παροχή υλικής, συναισθηματικής και ψυχολογικής υποστήριξης προς τους νεαρούς αθλητές, προκειμένου να εξελιχθούν σε ώριμους και ολοκληρωμένους αθλητές.
Κατά συνέπεια η σωστή συμπεριφορά και αντιμετώπισή μας είναι και βοηθητική και απαραίτητη για τους νεαρούς αθλητές.
Τα “10” πρέπει :
10. Δημιουργείστε σωστό αθλητικό πνεύμα στο παιδί σας.
Για παράδειγμα επιμένετε να δίνει πάντα το χέρι μετά τον αγώνα ανεξαρτήτως αποτελέσματος και μη μειώνετε κάποιον άλλον προκειμένου να αισθανθεί καλύτερα.
9. Περιορίστε τις κουβέντες για το άθλημα.
Φροντίστε να γνωρίζουν ότι ενδιαφέρεστε, αλλά ότι επίσης σας ενδιαφέρουν και οι υπόλοιπες πλευρές της ζωής τους.
8. Να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες για τις αθλητικές επιτυχίες του παιδιού σας.
Προσπαθήστε να είστε αντικειμενικοί όταν το παιδί σας δεν παίζει αρκετό χρόνο στο παιχνίδι ή όταν δεν ξεκινάει σε αυτό ή όταν έχει κακή απόδοση. Δεν είναι μικροί-ενήλικες, είναι παιδιά που μεγαλώνουν ωριμάζοντας κάνοντας πολλά λάθη αλλά και πολλά υπέροχα πράγματα, πολλές φορές την ίδια στιγμή.
7. Στηρίξτε τον προπονητή, μη γίνεστε προπονητές του παιδιού σας.
Ιδιαίτερα από τις κερκίδες ενός αγώνα. Το να καθοδηγείτε το παιδί σας, όταν δεν είστε μέλος της προπονητικής ομάδας, του δημιουργεί σύγχυση και άγχος. Επίσης μπορεί να υπονομεύσει τον προπονητή στα μάτια του και να καταστραφεί η σχέση εμπιστοσύνης αναμεσά τους.
6. Κρατήστε το διασκεδαστικό.
Προσπαθήστε να μην πάρετε πολύ σοβαρά τον αθλητισμό. Θα το καταστρέψετε για το παιδί σας και θα νιώσουν πίεση εάν είστε πολύ επικριτικοί, ελεγκτικοί ή υπερβολικοί. Κρατήστε το σε ελαφρό ύφος.
5. Πιέστε για να ακολουθούν τις δεσμεύσεις τους, να εργάζονται σκληρά και να είναι καλοί άνθρωποι
. Η κατάλληλη στιγμή για να πιέσετε το παιδί σας είναι όταν θέλουν να παρακάμψουν τις υποχρεώσεις τους κάτι που δεν δείχνει δέσμευση στην ομάδα ή τον προπονητή. Η πίεση, όμως, με μοναδικό στόχο την νίκη δεν είναι υγιής και μόνο ζητήματα θα δημιουργήσει ανάμεσα σε εσάς και το παιδί σας.
4. Αφήστε τους να παίξουν για τους λόγους τους, όχι για τους δικούς σας.
Λάβετε υπόψη ότι το παιδί σας θέλει να είναι ανεξάρτητο από εσάς σε ορισμένα θέματα και να έχει την υποστήριξή σας. Σίγουρα, στον αθλητισμό αφήστε τα να θέσουν μόνα τους τους στόχους τους και το επίπεδο συμμετοχής τους. Αυτό θα οδηγήσει σε λιγότερη απογοήτευση και συγκρούσεις.
3. Παραμείνετε ήρεμοι και συγκροτημένοι κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών.
Αποφύγετε να φωνάζετε στους διαιτητές. Ειδικά οι αθλητές του γυμνασίου και λυκείου αισθάνονται ντροπιασμένοι και ενοχλούνται όταν οι γονείς φωνάζουν στους διαιτητές ή όταν χάνουν την ψυχραιμία τους στις κερκίδες. Υπάρχει αρκετή πίεση στα παιδιά ως έχει. Η πρόσθετη πίεση που ασκείτε από την αντίδραση σας στα λάθη τους, με το να είστε επικριτικοί και αρνητικοί ή απλά πάρα πολύ συναισθηματικοί δημιουργεί άσκοπη πίεση και αφαιρεί τη διασκέδαση από το παιχνίδι
2. Υποστηρίξτε, υποστηρίξτε, υποστηρίξτε!
Υποστηρίξτε το παιδί σας με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Ακούστε τους όταν πρέπει να ακουστούν μετά από ένα σκληρό παιχνίδι ή πρακτική. Συμμορφώστε τους όταν δείχνου κακή συμπεριφορά. Επιβεβαιώστε ότι αυτό που κάνουν στο σπόρ είναι φυσιολογικό στον αθλητισμό. Να ταυτίζεστε μαζί τους. Ποτέ μην τους κάνετε να νιώθουν ένοχοι για «τις θυσίες» που κάνετε εσείς προκειμένου να παίξουν. Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι τρόποι υποστήριξης από το να πληρώνετε για να παίζουν, όπως να τους μεταφέρετε ή να τους δίνετε συμβουλές τακτικής.
1. Η αγάπη σας πρέπει να δίνεται άνευ όρων και ποτέ να μην εξαρτάται από την απόδοση.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα μεταξύ γονέων και των παιδιών τους συχνά έρχονται όταν ο γονιός κάνει το παιδί να αισθάνεται ότι η εμπιστοσύνη και η αγάπη εξαρτάται από τις επιδόσεις τους. Ανεξάρτητα από το πώς ο γιος ή η κόρη σας παίζει να είστε ενθαρρυντικοί, δώστε τους μια αγκαλιά, πρέπει να γνωρίζουν ότι τους αγαπάτε ακόμα κι αν πηγαίνουν από το ένα λάθος στο άλλο. Ο προπονητής θα τους επιπλήξει για την εκτέλεση τους, ο γονέας πρέπει να παίξει το ρόλο του και να δώσει την συμπαράστασή του.
